Dit kwam er uit mijn poeptest!

Haha, lekkere binnenkomer die titel…maar het is wel wat het is. Ik heb kleine stukjes poep naar een laboratorium gestuurd voor een ontlastingsonderzoek. Dit in het kader van de dagelijkse buikpijn en moeheid die ik ervaar en waar ik de oorzaak maar niet van kan vinden. Nou ik kan je zeggen, zo’n poeptest werkt behoorlijk verhelderend. In deze blog deel ik wat highlights en deel ik wat mij geholpen heeft.

Mijn gezondheidsreis

Om je even kort mee te nemen in mijn verhaal, mocht je mijn blog voor het eerst lezen, geef ik een korte introductie. Op dit moment 4,5 jaar bezig met zwanger worden, 2 jaar geleden hiervoor in het ziekenhuis beland en ‘per toeval’ ontdekt dat mijn schildklier niet goed werkt. 1 jaar geleden gestopt met het fertiliteitstraject in het ziekenhuis. Ik voelde me te beroerd en was mijn eigen lol in het leven kwijt. Had ik dan misschien een burn-out? Ik stopte met de medicatie voor de schildklier omdat ik me daar beter bij voelde, ontdekte door zelf fanatiek door te speuren naar de oorzaak van mijn klachten een vitamine b6 vergiftiting. Na dat opgelost te hebben startte ik met een gezondheidsreset die mij deed huilen van blijdschap omdat ik mezelf weer terug herkende van 2 jaar terug: de Dees vol energie en positiviteit. Na een paar maanden ging het weer minder en bergafwaarts. Het ging niet goed met mij.

Volgende stap

Inmiddels was ik er al we uit dat ik geen burn-out had. Ik heb me immers na die ‘reset’ geweldig gevoeld en je kunt niet binnen 1,5 week je zo top voelen door anders eten/suppletie van een burn-out. Dus ik wist dat het daarin te doen was. Na veel bloedprikken en her en der een waarde met een aankopingspunt, maar vooral ook veel niet, was het tijd voor een volgende stap: het laten onderzoeken van mijn ontlasting. Dus bestelde ik online een goede test, en zocht ik contact met een goede orthomoleculair therapeut gespecialiseerd in darmen en schildklier: om mij te helpen met het interpreteren van de tig vellen ontlastingsonderzoek én om me aan de hand daarvan dieetadvies te geven.

Ontlastingsonderzoek

Om je er wat meer beeld bij te geven, korte uitleg hoe zo’n ontlastingsonderzoek werkt. Je krijgt gewoon een testsetje thuisgestuurd met een simpele uitleg. Legt een mooie bruine ;-), draait er een soort schroefje in, zodat het draad van het schroefje vol raakt en hoppa in een flesje, verpakken en opsturen maar. Was nog best een kunst moet ik zeggen, want ja, met die buikpijn kun je raden dat mijn poeperij niet zo lekker ging. Het liep niet zo soepel en mijn ontlasting was behoorlijk hard. Dus dat was nog wel een booruitdaging haha. Heerlijk poepverhaal dit. Hopelijk ben je niet aan het eten.

Uitslagen binnen

Na een aantal weken komen de uitslagen binnen, in totaal vijf vellen dubbelzijdig bedrukt met veel tabelletjes, cijfers en vol vreemde woorden. Super interessant om te zien. Maar ik vond het vooral heel fijn om het met de orthomoleculair te bespreken, want het was vooral ook abracadabra én ik was echt verrast wat zij allemaal nog voor relaties kon leggen. Zo haalde ze er o.a. uit dat ik af en toe een tikkeltje autistisch kan zijn en dat ik een afwijking aan een bepaald gen heb dat mogelijk de oorzaak kan zijn van het zwanger-worden-probleem.

Interessante uitkomsten

Om je er een beetje beeld bij te geven, deel ik een paar interessante uitkomsten. Al deze informatie is gehaald uit de bacteriën uit mijn ontlasting.

– mijn stressregulerende bacteriën lagen op z’n gat;
– had een verstopping van de lage galstroom;
– ik maakte zo goed als geen gelukstofjes (serotonine) aan;
– eiwitten en vetten verteer ik niet lekker;
– linkjes met een vitamine b12 tekort;
– linkje met coeliakie;
– weinig bacteriën aanwezig die helpen met opbouw darmslijmvlies;
– vezels kunnen niet goed afgebroken worden:
– vooral veel tekenen van ontstekingen;
– link met afwijking naar MTHFR-gen.

Ongeveer het enige positieve was dat mijn pancreaselastase heel goed scoort en dat betekent dat het genoeg power heeft om vertering te doen, maar ik moet anders combineren. Ook mijn immuunsysteem bleek sterk en blijk ik geen (verhoogd) risico te hebben om weet ik wat voor ziektekiemen en ziektebeelden dan ook, in relatie tot de vastgestelde microbioom.

Combineren eiwitten en vetten

Uiteindelijk heb ik aan de hand van de uitslag advies gekregen en ben ik wat dingen anders gaan doen die me binnen een week van de buikpijn verloste. Belangrijkste element was wel het combineren van vet en eiwit. Of beter gezegd: dat niet meer combineren. Waar ik dacht dat het goed was om lekker een eitje in kokosvet te bakken om zo aan mij calorieën te komen, bleek dat juist funest. Ja weet ik veel. Door dat anders aan te pakken en minder olie te eten, was ik binnen een week van mijn dagelijks en vooral ook nachtelijke buikpijn af. Zo fijn!

Dieetadviezen

Verder nog veel andere dieetadviezen gekregen. Zo eet ik fruit direct voor het eten en het liefste vooral ’s ochtends. Ik ben gestopt met Chikko, not coffee (omdat dat mijn darmen ook juist kon triggeren). Ik eet geen banaan als ontbijt en als ik een bananenpannenkoek maak doe ik daar wat kokosmeel doorheen om mijn bloedsuikerspiegel laag te houden). Ik heb groene pannen gekocht zodat ik weinig vet nodig heb om in te bakken. Ik ben gestart het drinken van waterkefir, eet/drink als het even kan lauw of warm zodat het mijn lichaam minder energie kost en zo meer van die kleine aanpassingen. Ook heb ik een aantal supplementen voorgeschreven gekregen die me helpt om ontstekingen te verminderen, om mij een energieboost te geven en om mijn darmen te helpen met de vertering van voeding.

6 weken later

Inmiddels ben ik heel wat weken later en gaat het een stuk beter. Ik krijg stap voor stap weer meer energie. Zo ontzettend fijn en voel me zo dankbaar. ´s Ochtends ben ik niet meer zo kapot alsof ik een nacht heb doorgehaald, terwijl ik 10 uur geslapen heb. Nee. Ik word na 8 uur slapen wakker en heb dan weer zin en vooral de energie om lekker te laptoppen. Wat heb ik dat gemist. Ook de nachtelijke inspiratie duikt weer op. Zo ontstond er vorige week rond vier uur vijf uur in de ochtend een hele gave basis voor een online programma om ondernemers verder te helpen als ze vastlopen met hun bedrijf. Ik kan sociale afspraken weer wat meer verdragen en ik slaap niet meer elke dag van 12 tot 15 uur én ik wil niet om 17 uur naar bed. Je snapt hoe bij ik hier van wordt.

Even wennen zeg

Al met al moet ik er wel aan wennen. Ik heb dik 2 jaar in de reseverve stand gestaan. Op stand-by of hoe je het ook wil noemen. Bij alles wat ik deed moest ik vooruit denken: is het verstandig om naar de supermarkt te gaan? Kun je daarna wel drie uur rust pakken? Moet je die afspraak met die vriendin nou wel maken? Krijg je daar genoeg energie van of kost het reizen of het samenzijn misschien teveel energie. Zaterdagochtend naar puppycursus? Dan moet ik de rest van de dag echt niets hebben en het liefste zondag ook niet. Elke keer was ik bezig met hoe ik het beste voor mezelf kan zorgen. Elke keer weer alert zijn op het inplannen van rustmomenten. Langzaam aan verdwijnt dat een beetje uit mijn systeem, maar het zal nog wel wat tijd nodig hebben.

En nu verder…

Al met al ben ik sprongen vooruit gegaan. Maar ik ben er nog niet. Ik weet nog steeds niet waarom mijn schildklier niet goed werkt. Ook is het de vraag waarom e.e.a. zo uit balans is geraakt in mijn darmen en lichaam. Ook ben ik benieuwd naar de afwijking aan dat gen waar mogelijk een link ligt met de miskraam eind 2017 en het sindsdien niet meer zwanger worden. Dus ja, volgende stappen waaronder andere het prikken om verschillende hormonen, uitvogelen of de ziekte van Lyme de boosdoener is en het aanvragen van een DNA paspoort. Benieuwd of die stappen me verder gaan brengen, vast.

Heb je ook gezondheidsuitdagingen?

Loop jij ook met vermoeidheid of andere uitdagingen? Ben je ook op onderzoek gegaan of misschien net als mij al jaren bezig met je gezondheid? Blijf doorzetten. Blijf je verhaal delen met mensen. Kijk wat er op je pad komt en doe er wat mee als dat voor jou goed voelt. Zo heb ik afgelopen jaren steeds mooie stappen gezet met als gevolg dat ik al zoveel wijzer ben en me inmiddels ook stukken beter voel. Blijf er in geloven, blijf positief, hoe moeilijk het soms ook is. En als je wat support kunt gebruiken of aan mij wat wil vragen, je bent welkom. Al is het gewoon om je eigen verhaal even te delen. 🙂 Het mag.

Herken jij je in mijn verhaal?

Afgelopen jaren heb ik steeds blogs geschreven over mijn proces en de stappen die ik zet. Door mijn verhaal te delen heb ik veel fijne tips en missende ‘puzzelstukjes’ gevonden waardoor ik weer kleine stapjes verder kwam. Dat is ook de reden waarom ik dit verhaal nu deel. Want tja, dit is wel heel persoonlijk. Ik hoop dat jij door het lezen van mijn blogs ook weer een kleine of misschien wel grote stap verder kan komen. Niet alleen door herkenning, maar ook door door te zetten, er in te blijven geloven dat het goed gaat komen én daarbij positief te blijven. Mocht je n.a.v. deze blog een ontlastingsonderzoek willen doen, kan ik je altijd even doorgeven waar ik dit gedaan heb en de naam van mijn orthomoleculair. Want dat is wel mijn tip: je kunt super veel uit zo’n test halen, maar je hebt daarbij wel iemand nodig die er verstand van heeft.

Wil je meer over mijn achtergrond lezen van dit gezondheidsavontuur? Lees dan mijn blogs in de categorie Persoonlijk. Of klik op de linkjes in de eerste alinea om over de desbetreffende thema’s te lezen. Benieuwd naar wat er nog gaat komen aan inzichten en tips die mij verder geholpen hebben? Volg me dan even via jouw favo social media en/of link even met mij op LinkedIn.

P.s. even voor de leukerds die me graag verder willen ‘helpen’. Ik dank je hartelijk voor je attentheid en vind het fijn als je me niet bericht.  . Ik zet graag de stappen die voor mij goed voelen. Blijkbaar is dit wat ik te doen heb en als ik mijn intuïtie blijf volgen komt de oplossing vanzelf. Daar vertrouw ik op. Heb je zelf bijzondere ervaringen die je wil delen? Dat mag natuurlijk altijd in een reactie onder deze blog.

P.s. 2. Ik loop altijd wat achter met mijn blogs. Inmiddels is het al een maand geleden dat ik het DNA paspoort aangevraagd heb en deze kan elk moment binnen komen. Je kunt dus wel raden waar mijn volgende blog over gaat. 😉