Een paar weken terug ging ik weer een week alleen weg. Iets wat al zo’n zes jaar een kwartaallijkse traditie is. In zo’n week geef ik mezelf toestemming om alle kaders los te laten en helemaal terug te gaan naar mijn gevoel. Voelen waar ik zin in heb. Voelen wat ik wil doen. De impulsen te herkennen die ik anders niet eens opmerk. Elke week weer een bijzondere ervaring. Maar deze keer was anders. In deze blog vertel ik er meer over.
In mijn eerste weken, een paar jaar terug, merkte ik echt dat het veel met me deed. Ik kwam mezelf tegen. Merkte overtuigingen op zoals ‘op maandag hoor je te werken’. Het is x-uur, nu hoor je op bed te gaan. Ook merkte ik dat ik in mijn werk wilde vluchten. Ik voelde onrust die ik wegnam door in de doe-modus te gaan om maar stil te hoeven staan bij wat ik voelde. Om structureel op dag vier een omslag te ervaren. Dan was ik oké met mezelf. Stond ik mezelf toe te luisteren naar die impulsjes die ik opmerkte. Zonder oordeel. Er ontstond een flow.
Maar afgelopen keer was het anders. Want in eerdere weken verzette ik enorm veel werk, ik was lekker aan het knallen. Ik voelde mijn bedrijf letterlijk groeien met de slag die ik maakte. Dit keer was dat niet zo. Ik was vooral aan het lanterfanteren. Aanrommelen. Lekker koken. Wandelen. Hardlopen. Met de hond buiten. Beetje netflixen. Ja, ik heb qua werk wel iets gedaan, maar niet veel. En dat hoeft ook niet, want in zo’n week ‘probeer’ ik juist niets te moeten of te verwachten.
Aan het eind van de week had ik al met al weinig gedaan. Naja, voor mijn bedrijf bedoel ik dan. En daar vond mijn hoofd toch even wat van. Ook heb ik veel minder gestruggeld met het alleen zijn. Met de overtuigingen en het oordeel naar mezelf toe. Minder zelfafwijzing. En dat is eigenlijk wel heel mooi. Want wat ik ontdekte is een hele mooie groei. Door de ziekte van Lyme ben ik letterlijk plat gelegd om het te leren: niets doen, overgeven aan, accepteren. Ik ben er zo goed in geworden dat het mijn nieuwe normaal is. Ik doe niet anders. Ik ben vertraagd. Lichtelijk onder druk ? #dingengebeurennietvoorniets
Dus zo’n week heb ik niet meer nodig om tot mezelf te komen. Ik hoef niet meer te ontsnappen aan de drukte van mijn leven of to-do-list, ook al stel ik die zelf samen. Ik hoef niet meer te vertragen om flow te ervaren. Ik leef en onderneem vanuit flow. Fijn inzicht voor deze week.
